Το γεφύρι στης « Σ(υ)κιάς το ρέμα»
Στη σελίδα 152 του αξιόλογου Λευκώματος που εξέδωκε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καρδίτσας με τίτλο: « Οδοιπορικό στα Μνημεία του νομού Καρδίτσας » καταχωρίζεται το ιστορικό κατασκευής του γεφυριού, το οποίο έχει αναγνωριστεί ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο με την αριθ. 2868/2128/28-
Τον επόμενο χρόνο έγιναν κάποιες εργασίες στερέωσης και αποκατάστασης του γεφυριού, το οποίο κινδύνευε με κατάρρευση και πέραν τούτου ουδέν. Η πλακόστρωση ένθεν και ένθεν της γέφυρας και ο ηλεκτροφωτισμός, ώστε το μνημείο να γίνει προσβάσιμο στους επισκέπτες, παραμένουν στα …«υπόψη».
Και κάτι που χτυπάει άσχημα, αν και δεν είναι ζωτικής σημασίας. Το γεφύρι αναφέρεται στο λεύκωμα, ως «Γέφυρα Καλλιθήρου». Μπορεί το γεφύρι να είναι πιο κοντά στο Καλλίθηρο, αλλά βρίσκεται μέσα στο κτήμα Ραχούλας, το οποίο εκτείνεται και βορειότερα του ποταμιού, και ως «γεφύρι της Ραχούλας» είναι γνωστό σε όλους. Ακόμη δε, όταν το γεφύρι κινδύνευε να καταρρεύσει, δεν είδαμε καμιά ενέργεια από την πλευρά της Σέκλιζας για την αποκατάστασή του. Προς τι επομένως το όψιμο ενδιαφέρον τους, ώστε να το καταχωρίσουν και στο διαδίκτυο;
Διαβάστε: « Το μοναδικό δείγμα πέτρινου γεφυριού στο χωριό μας»
« Μικρός νόμιζα ότι ήταν στης «Θκειάς το ρέμα», αν και θα ταίριαζε και της «Σκιάς το ρέμα», μιας και κάνει δροσερές σκιές κάτω από τις καμάρες»
Σ.Σ. όχι, φίλε συνδημότη, δεν είναι « Σκιάς», αλλά « Σκυάς (συκιάς) το ρέμα».
Και παρακάτω: « Τελικά το γεφύρι πού ανήκει; Στη Σέκλιζα ή στη Ραχούλα; Προβλέπω μάχη μεταξύ Ραχουλιωτών και Σεκλιζιωτών (πολιτιστική εννοώ). Παλιά, επίσημη σελίδα του Δήμου Ιτάμου το καταχωρούσε στη Ραχούλα. Είναι όντως στα όρια, στον Ξηρόκαμπο. Τι σημασία έχει; Εμείς για δικό μας το ‘χουμε. Λίγα μέτρα από τα σπίτια του χωριού είναι».
Έχει και παραέχει σημασία, φίλε συνδημότη, γιατί εμείς σκεφτόμαστε από Αύγουστο να βάλουμε διόδια, ειδικά στους Σεκλιζιώτες που ανηφορίζουν προς Ίταμο. Είναι μια κάποια λύση στο οικονομικό αδιέξοδο!!!
Εκείνο που μας καίει είναι να ολοκληρωθούν τα έργα που υπολείπονται, ώστε το γεφύρι να καταστεί άξιο του ονόματός του ως Διατηρητέου Μνημείου.–